by Konferencje COP (Conference of the Parties) stanowią kluczowy element międzynarodowych wysiłków na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu. Od pierwszej konferencji w 1995 roku, te coroczne spotkania gromadzą przedstawicieli prawie wszystkich krajów, by omawiać, negocjować i podejmować decyzje dotyczące ochrony środowiska.
Pierwsza Konferencja COP miała miejsce w Berlinie w 1995 roku. Była ona wynikiem działań Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC), podpisanej w 1992 roku. Od tego czasu odbyło się już 26 konferencji, przy czym każda stanowiła etap w ewolucji międzynarodowego podejścia do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych.
COP stanowi arenę, na której kraje ustalają zakładane wielkości redukcji emisji i działania na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatu. Protokół z Kioto z 1997 r. miał niezwykłą wagę, wprowadzał bowiem zobowiązania dla krajów rozwiniętych. W kolejnych latach COP stały się platformą do przedstawiania i aktualizacji NDCs, czyli narodowych celów redukcji emisji. Te dokumenty stanowią określone zobowiązania każdego kraju do ograniczenia wpływu na zmiany klimatu.
Negocjacje na COP dotyczą także finansowania działań klimatycznych i wsparcia technicznego dla krajów rozwijających się. Często podnoszone kwestie sprawiedliwości klimatycznej mają zwrócić uwagę na różnice w rozwoju gospodarczym, które mają bezpośrednie przełożenie na wysokość emisji.
Szczyty COP odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu międzynarodowej polityki klimatycznej. Pomimo wyzwań, każde spotkanie przynosi nadzieję na globalne porozumienie w tej walce. W kolejnych latach te coroczne konferencje będą niewątpliwie coraz mocniej kształtować przyszłość naszej planety.
